Sevgi, ruhların karşılıklı uyuşması ve münasebetine dayanırsa,köklü ve sağlam olur. Sevginın sebebinden daha güçlu bir engel olmadıkça da ortadan kalkmaz. Sevgi,ruhların karşılıklı uyumuna dayanmayınca, geçici bir sebebe dayanan sevgidir ki, o sebeb ortadan kalkınca sevgi de kalkar, yok olur. Sebebi arızi olan sevginin arızî olacağı, sebebi kalıcı olan sevginin ise süreklilik arzedeceğî bilinen bir hakikattır.(İbn Kayyım)