Sevgi haqda kitab oxuyan biri deyiləm, amma bu kitabı nədənsə oxumaq istədim, həm də sevgi mövzusunda olan kitablardan xarici yox, öz yerli kitablarımızı daha çox bəyənirəm, bunun səbəbin bilmirəm nədir, amma mənə bu mövzuda xarici süni kimi gəlir, yerli isə daha səmimi, ola bilər ki, elə xarici olduğu üçün yad gəlir deyədir. Bilməm nədəndir, amma keçmişin sevgiləri mənə daha çox saf və səmimi gəlir ( şablon kimi çıxsada həqiqətən elə gəlir mənə). Hər məktubun sonunda " sənin Mirzən" "sənin Saran" yazmaları, bir biriləri ilə nəzakətlə danışmaları, bir birilərinə sadiq qalmaları, bir birilərinə olan müraciət formaları, bir birilərinin qayğılarına qalmaları, bir birilərindən şirin utanmaları ( həyat yoldaşı olsalar belə) çooox qəşəng, şirindiiii.
Ən çox bəyəndiyim cümlə isə:
"Saf qəlb və yaxşı xəyal, bizi çox şeylərdən müdafiə edir."Mirzə Ibrahimov.
