İnsanın ergenliği, çocukluğu, bebekliği derken ceninin oluşum zamanına kadar incelenerek zihinsel ve duygusal sürecin evrimi hakkında yazılan kitapların başarılı bir örneği daha oldu benim için bu kitap.
Bu kitabı okuduktan sonra hala büyükçe bir kesim tarafından söylenen "çocuktur anlamaz, ay o daha ne bilsin, bizim zamanımızda bıd bıd bıd.." tadında cümlelere karşı olarak deney gruplarına, yıllarca süren gözlemlere dayanan cevapları şak diye yapıştırabilirsiniz.
Havalı olur.
Bende yarattığı değişim ise şöyle oldu; televizyonda kavgaya karışan, hırsızlık yapan tipler gördükçe, "prefrontal korteksi çok iyi gelişmemiş demek ki.. ya da amigdala sorunu var.." gibi yorumlar yapmaya başladığımı farkettim.
Koca koca adamları anneleri tarafından sevilmeyen bebekler, parkta oynamamış olan çocuklar olarak görüyorum sanki.
Ve bu hoş bir durum değil.
