Bu memlekette ellerinde imkan olduğu halde kullanmayan, atıl oturarak dünyaya bedbin gözlerle bakan binlerce insan var.Onlarda eksik olan nedir?Azim ve irade..
Nezaket, kıyafet, Servet ve mevki için insanların çoğu şahsiyet ve hakikati feda etmekten çekinmiyorlar.Mühim olan hangisidir?Başkalarına uymak mı, kendi kendisi olmak mı?Görünüş mü, gerçek mi?
Çocuklukta dünya, bize bir masal âlemi gibi gelir. Çünkü hiçbir şeyi akli olarak izah edemeyiz. Varlık, ilk intibaların uyandırdığı hayallerden ibarettir. Neden sonra bunların yerini aklî izahlar alır.
Hayatı bir camin ardında gösteren tılsım bozulunca insan artık ihtiyarlamaya başlamış sayılır. Yahya Kemal "Yol Düşüncesi" adlı şiirinde dünyaya hayalsiz bakışla ihtiyarlık arasında bir münasebet kuruyor. Doğru bir görüş. Hayal ile çocukluk ve gençlik, akıl ile ihtiyarlık arasında bir münasebet vardır.