Evet sonunda bitti. Artık ait olduğun okul kütüphanesine dönebilirsin.
Bu kitap bir günde zorlasanız biter. Ama araya bir şeyler girdiği için benim bitirmem gereğinden fazla sürdü. Tavsiyem 3 günde bitirmeniz.
Bu kitap bence her yaş grubundan okunabilir. İçindeki şiirlerde inanılmaz bir derinlik yok bence. Kötü manada demiyorum şiirlere fazla derinlik verip vermemek şairin seçimidir. Misal Zarif Adam. Misal Necip Fazıl. Behçet Necatigil ise daha sade ve anlaşılır olmak istemiş. Güzel bence.
Şiirlerinde hayatı anlatıyor Necatigil. Çocuklara olan sevgisi şiirlerinden anlaşılıyor. Baba, dede, çocuk, aile, ev gibi kavramlar öne çıkıyor. Şiirleri sıcak bir yuva gibi sanki. Arada yuvanın açık kalan kapısından giren hafif esintiden dolayı yüreğiniz üşüyebilir ama kapı tekrar kapanınca yüreğiniz ısınmaya devam eder.
Şiirlerini okurken roman okuduğumu zannettim. Romanlar için en önemli özelliklerden bir tanesi tasvir. Şiirde bunu yapanı çok görmedim. İyi yapanı da çok görmedim. Necatigil bunu yapmış ama. Şiirinde anlattığı kişileri, olayları, duyguları geçtikleri yerlerde tasvir etmiş. Sanki her şiir bir sokakta yazılmışta o an şiirleri yazan şair ne görüyorsa şiirlerine işlemiş gibi. Bence çok hoş. Roman gibi şiir okumak güzel. Roman gibi derken uzun olduklarını düşünmeyiniz. Sadece şiirlerin içerikleri tasvirlerle bolca süslendiği için böyle bir tat bırakıyor damakta.
Dinlendirici şiirler okumak istiyor, yüreğinizi ısıtacak bir kitap arıyorsanız(arada üşütecek) bu kitabı okumanızı tavsiye ederim.
Keyifli okumalar...
