Sevgili
Marguerite DurasMost Liked Sevgili Reviews
You can find Most Liked Sevgili quotes, most liked Sevgili book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7Out of 10
Fransız edebiyatının usta kalemlerinden olan Duras’ın 1971 yılında kaleme aldığı Sevgili (L’Amant), konunun içerisinde gerçek kişilerinde geçmesi sebebiyle yüksek bir ihtimal kendi öz yaşam hikâyesinin kurgulanmış halidir.
Okumuş olduğum kitap dördüncü basım 1992 Can Yayınları çıkışlıdır. Artık sayfaları sarı değil, daha da hardal rengine
#1001kitap~~~
Marguerite Duras'ın 1984 Goncourt Ödülünü alan ve 34 dile çevrilen kitabı "Sevgili", Marguerite Duras'ın 70 yaşındayken yazdığı, duygusal yoğunlukla yalınlığın birleştiği bu roman, on beş yaşındaki yoksul beyaz 1 kızın, Vietnam'da, 1 nehir üzerinde yaptığı vapur yolculuğu sırasında, kendinden 2 kat yaşlı, zengin 1Çinliyle tanışmasının, o adamla aşkı keşfetmesinin öyküsünü ve kendi aile içi ilişkilerinde aile bireyleri ve annenin tüm bu yaşadığı durumlar içindeki genel tavrı kitaptaki en etkileyici bölümlerdi bence en iç burkan olayları anlatırken, bazı yerler vardı ki okurken bile isyan ettirdi beni, çok gerçekçiydi anlatımı durağan olsa bile...
Yazarın kendisi de, 17 yaşına kadar, 1Fransız sömürgesi olan Vietnam'da kaldığından dolayı romanda otobiyografik öğeler de bulunmaktadır. Kitabin filmi de varmış henuz izlemedim...
"Sevgili" ölmeden önce okunması gereken #1001kitap arasındadır ki yazarı okumaya devam edeceğim, kurduğu tüm psikolojik durumlar çok sarsıcıydı, herkese sağlıklı mutlu huzurlu keyifli okumalar...
Yarı otobiyografik kısacık bir roman.
Kopuk kopuk.
Ardarda gelen üç cümlede gelecek, geniş ve geçmiş zaman kullanarak,filmi bir ileri bir geri sarıyor sanki.
Oldukça etkileyici,şiirsel ve duygusal bir anlatıma sahip.
Kitap arka kapakta , ilk cinsel aşk,kadının bedeni üzerinde hakimiyet hakkı falan filan... gibi anlatılsada ,aslında konu bu kadar sığ değil.
Ailenin yükünü 15 buçuk yaşında üstlenmesi gerektiğini farkeden bir kız çocuğu var.
Annesine duyduğu merhamet yüzünden, kendini feda ediyor.Ancak annesi ona karşı pek de merhametli değil.
Toplum tarafından dışlanıyor,yalnızlaşıyor.
Annesinin çocukları arasında ayrım yaptığı, hayırsız büyük oğlunu korumak için kızı ve diğer oğlunu feda ettigi gerçeği ile yıllar sonra yüzleşiyor.
Ailevi psikolojik bir dram çok etkileyici bir üslupla anlatılmış.Çok beğendim.
Kimbilir kim çekmişti umutsuzluğun fotoğrafını..
Bu kitabın ne anlattığını az çok biliyordum, yarı otobiyografik olduğunu da. Ama Duras’ın kendini kağıdın üstüne serip kalemin ucuyla derisinin altına baktığını bilmiyordum.
“Gençliğimin küçücük bir bölümünün öyküsünü daha önce de yazdım az çok, yani şöyle bir görünmesine yetecek kadar; şimdi bu öyküden sözediyorum işte, ırmaktan geçiş öyküsünden.”
Irmağı geçiş..Başında bir erkek şapkası, ayağında yüksek topuklu, altın renkli lame pabuçlarla Mekong ırmağını geçen 15 yaşında bir kız çocuğu..Bir görüntü bu sadece, Duras’ın zihninden başka yerde olmayan..Fotoğrafı çekilmemiş alelade bir an. Sanki havada asılı duran o görüntüyü alıyor, başka görüntülerle uç uca dikiyor, yeniden cana gelsinler diye de üstlerine mürekkep döküyor.
Yoksulluktan, umudunu erkek çocuğuna bağlamış annesinin sevgisizliğinden, yalnızlıktan köşeye sıkışmış bir ruh beliriyor önce..Sonra filtresiz bir öfke başını kaldırıyor..Sonra bana hayattan bir öç alma eylemi gibi gelen ilk cinsel deneyim..
Duras’ın tüm kitaplarında olduğu gibi zaman dilimi oldukça kısa tutulmuş. Herhangi biri, havada asılı kalacak kendi görüntüsünü uzaktaki Mekong ırmağından geçirene kadar Duras her şeyi anlatıp bitiriyor.
Bu kitabı okurken Duras’ın nedametsizliğine, kendine karşı acımasız açıklığına, kendinden eminliğine özenmemek elde değil. Keşkesiz doğmuş kadın. Annesini anlatırken sevgiyi ve öfkeyi aynı anda veriş biçimi bana sık sık Annie Ernaux’u hatırlattı. Aynı kumaştan mı dikilmişler?
Çok tavsiye.
İncecik, haftasonu okuyup bitiririm diye başladım :) Ama beni allak bullak etti. ''Sevgili'' isminde 96 sayfalık bir kitap ne kadar zor olabilir dimi.Oluyormuş.25-30 sayfa okuyup,tekrar baştan dikkatimi daha iyi vererek okudum. Çok farklı bir tarzla tanıştım. Zaman mekan degişimi, diyalogları yazım biçimi (ayırmadan yazıyor) anlatıcının bazı yerlerde degişmesi ve bence soguk, tepkisiz, dugusuz anlatımı çok farklıydı. Örnegin; annesinin abisini daha çok sevdigini, kendisinin annesi ve akrabaları tarafından çok sevilmediğini söylüyor. Ama bunu asla direk olarak ifade etmiyor. Sevgisiz ve yalnız bir yaşam sürüyor ama asla ''çok yalnızım'' demiyor. Cinsellik ve hazzı keşfedişi aşk duygusundan daha hakim bir konu. Ama sadece bununla sınırlı değil, aile, annelik, toplum dayatmaları, ırkçılık, ölüm, kardeşlik, güzellik, bunların hepsi çok farklı ve sağlam düşüncelere oturtularak verilmiş. Ben zorlanarak okudum ve çok beğendim.