Sevgi bir etkinliktir; edilgen bir olay değildir, bir şeyin içinde olmaktır, bir şeye kapılmak değil.
Sevgi vermektir, almak değil. En temel anlamıyla sevgi sevdiğimiz şeyin yaşaması, gelişmesi için duyduğumuz etkin ilgidir.
Bilginin de sevgiyle alakası vardır; sevgiyle kazanılmamiş bilgi yalnız dışta kalmaz, öze işler.
Bu alıntıdan anlayacağınız gibi Erıch Fromm' a göre sevmek öyle herkesin harcı değildir, üst bir ruh halidir sevmek.
Eğitilmiş bir benliğin ayrıcalığıdir.
Şehvetin üstündedir.
Dolayısıyla sevmek, çaba ister. Bu nedenle o, tıpkı bir sanat gibidir.
Sevgili yazarımız sevgiyi farklı şekillerde incelemiştir ve bunu bölümlere ayırarak anlatmıştır.
Kardeş Sevgisi,
Anne Sevgisi,
Cinsel Sevgi,
Kendini sevme ve Tanrı Sevgisi, olarak ayırmıştır.
Keyifli okumalar dilerim(:
