Madde evreninde vermek,zengin olmak demektir.Çok şeyi olan değil,çok veren zengindir.Bir şeyi yitirmekten korkan istifçi,ruhbilim dilinde söylersek "yoksuldur";ne çok şeyi olursa olsun yoksul kişidir.
Bize çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının, çiçekleri sulamayı ihmal ettiğini görürsek, onun çiçek sevgisine inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşaması için gösterdiğimiz etken ilgidir.
Sevgiye derin bir özlem duyarken, diğer şeyleri daha fazla önemseriz: Başarı, saygınlık, para ve güç. Sahip olduğumuz tüm enerjiyi bunları elde etmek için kullanır, sevmeyi öğrenmek içinse neredeyse hiç
çaba harcamayız.
Bir insana kendi kendime yetemediğim için
bağlıysam, o kişi ancak bir can simidi olabilir.
aradaki bağın sevgiyle hiçbir ilgisi yoktur. Mantığa aykırı görünse de yalnız kalabilme becerisi, sevme becerisinin koşuludur.