Abdestsiz devrana giren, yemeği yiyince meydancıya gözükmeden sıvışan, esrar çekip kendinden geçerek devir hatimine giren, kendi sefaleti yetmiyormuş gibi yanında pis, serseri bir oğlan taşıyan bu yüzleri su görmemiş, sakalları bitli, hırkaları bin bir şefaatin kiri ve lekesile paçavra haline gelmiş, sefil mahlukların kıldıkları nemazda asalet, yaptıkları zikirde necabet ve samimiyet olur muydu?