Ümid de: “Benim, akıl denen bir derd ortağım vardır, Ona güvenirim. Ferman buyurulursa, askerleriyle beraber akl'ı çağırayım”; der. Rûh, Sıhhat'le kalarak, Gönül Şehri’nin kapılarını gizlice açarak, ferah, mahabbet ve ümid’in ellerine özel mektuplar vererek, kendilerini dedikleri yönlere gönderir.