Sevimli fok Copcop kocaman bir kayanın üzerine uzanmış güneşleniyordu. Kapkara gözleriyle den,izin üzerinde oynaşan ışıklara dalmış, gitmişti. Güneş ışınları dalgaları aşıp suyun dibine kadar ulaşıyordu. Sanki suyun altında kocaman bir fener yanar gibi derinlikler aydınlanmıştı.Sıkıntıyla içini çekti. Çoktandır kendini yalnız hissediyordu. Çevrede çok az arkadaşı kalmıştı. Bir an eski günler gözünün önüne geldi. Eskiden ailesi ne kadar da genişti. Hep birlikte denize dalıp çıkarak dalgalarla oynarlardı.
(Tanıtım Bülteninden)
