Bir batı düşünurunden islamı okumak ve hatta şiiliği tanımaya calışmak benim için farklı bir deneyim oldu. Heinz Halm, islam ve sami halkı konularinda calışmalar yapmış, şi'a konusunda özel bir uzmanlığa sahip bir yazar ve duşünür.
Doğrusu şia ile ilgili ilk kitabimı bir batılıdan okuyacağımı hiç düşünmemiştim.
Yazarin bu kitabı, şi'a ile ilgili oldukca temel duzeyde bilgiler içeren bir eser. Kitap iran tarihinden veya siyasetinden bahsetmiyor aslında daha cok geleneksel şia'nin düşünce yapisı anlatiliyor.
Beş bölumden olusan kitabın birinci bölümü, Ali ibn Ebi Talib ile başlayor ve sureç on iki imamla devam ediyor. Lakin bu bölümdeki anlatimlar bence yeterince icerikli olmadığı gibi yuzeysel kalıyor. Şia' nın zincirle dövme ve yas törenlerini içeren ikinci bölümün de ise, ritüellerin çıkış felsefesi anlatilırken bir şii devleti olan safevilerin siyasi sureçteki geleneksel etkileri irdeleniyor.
Üçüncu bölumde, Mollar İslamı'nda ictihat konusu işlenirken mollalarin gücünün temelleri sergileniyor.
Dörduncü bölümde, devrimci şi'a ve İran devriminin kisa bir hikayesi anlatilıyor.
Besinci bolüm de ise İran dişındaki şiiler'in kısa bir tanitimı yapılıyor.
Yazar, "Şi'a kendi içinde devrimci değildir"(Sf 79) derken bir anlamda İran devriminin geleneksel şi'a nın modern bir yorumu olduğunu dile getirir ve şii devrim ideolojisinde de, solcu entellektüel Âl-i Ahmed'in ve sosyolog Ali Şeriati'nin oldukca etkili olduğunu belirtir. ( Sf 81)
"Asirlar boyunca acı ve sabır idealini önemseyen ve ayaklanip isyan etmeden sessizce sabreden şiiliği tanıma adına başlangıç sayılacak bir kitap.
