Boğuşmak hayat denen sebepsiz savaş için Yaşamak en sonunda dikilen bir taş için
Bütün ıstırapların en korkuncu işte bu
Bir avuç toprak olmak düşünen bir baş için.
Gökyüzünün başka rengi de varmış,
Geç fark ettik taşın sert olduğunu,
Su insanı boğar, ateş yakarmış, Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.