“Siyasetin“ hakim olduğu zihin durumunu benimsemek, her daim sakatlıyıcı bir tarafta birliği, yani belli bir bakış açısının “doğruluğu“ yüzünden körleşme halini benimsemekti.
Suçluyu bulmaktan çok -ki hiçbir zaman faydalı bir süreç değildir, asıl önemli konuları gözden kaçırıp dikkatin dağılmasına sebep olur- neyin yanlış gittiğini anlamaya odaklanmamız gerekir.