Silahtar'ın Bahçeleri
Zabel YesayanSözler ve Alıntılar
Evimiz aşı boyalı, iki katlı, sıradan bir ahşap binaydı. So kağa bakan pencerenin perdeleri hep kapalı dururdu; çün kü tam karşımızdaki Rum bakkal aynı yerde bir meyhane işletiyordu. Evdekiler günün büyük kısmını arka odalarda geçirirlerdi, buradaki pencereler art arda sıralanmış bağlara bakıyordu..
Sayfa 91Kitabı okudu
Günün geç saatlerine kadar, bu talihsiz annenin ağlama sesleri yankılandı kilisenin avlusunda ve okuduğu ninniler yü r eklerini parçaladı zaten yaralı insanların.
Sayfa 165Kitabı okudu
Teyzelerim annemi her sabah büyük güçlükle yataktan çıkarıp giydirerek aşağıya indiriyorlar; annem bütü n günü nü bir koltuğa büzülmüş, yerinden bir santim bile kıpırda madan, içini bile çekmeden gözlerinden seller gibi yaşlar · inerek geçiriyordu. Azıcık süt ya da çorba içir m eye kalk salar, kaşığı sıkılı dişlerinin arasına adeta zorla sokmak zo runda kalıyorlardı.
Sayfa 117Kitabı okudu
Altı çocuğu olmasına ve işlerine yardım edecek kimse si bulunmamasına rağmen, annem de çalışır; el tezgahında kumaş dokurdu.
Sayfa 70Kitabı okudu
Başının üstünde sallanıp duran uzun şapkası, kırık dökük Fransızcası ve Şarklı nutukları, sararmış dişleri ve azap içindeki dudaklarıyla bir yayın bürosundan öbürüne seğirtiyor ve kapalı kapıların önünde bitmez tükenmez bir bekleyiş sürdürüyor
Sayfa 39Kitabı okudu
Zabel Yesayan Adana katliamından gözlemledikleri
Yıkık kilise duvarlarından birinde
"Artık Tanrı Yok"
.....yazdığını iletir.