Sınırın Güneyinde, Güneşin Batısında
Haruki MurakamiSınırın Güneyinde, Güneşin Batısında Posts
You can find Sınırın Güneyinde, Güneşin Batısında books, Sınırın Güneyinde, Güneşin Batısında quotes and quotes, Sınırın Güneyinde, Güneşin Batısında authors, Sınırın Güneyinde, Güneşin Batısında reviews and reviews on 1000Kitap.
Kel akbaba sanatı yer, bir de yarınları.
Tıpkı bana bir keresinde söylediğin gibi, geriye döndüremeyeceğin bazı şeyler vardır. Sadece ileriye doğru gidebilirsin.
Ağlayabilseydim, her şey daha kolay olabilirdi. İyi de, neye ağlayacaktım? Kimin için ağlayacaktım? Başkalarına ağlamak için çok bencildim, kendime ağlamak içinse çok yaşlı.
Bir şey kötü gider ve bütün taşlar devrilir. Kendinizi kurtarmanın hiçbir yolu yoktur. Ta ki biri sizi çekip çıkarana kadar.
Beni çeken şey, dışarıdan bakılarak ölçülebilen dış güzellik değil, daha derindeki, daha katıksız bir şeydi. Tıpkı bazı insanların yağmur fırtınalarına veya depremlere karşı gizli bir tutku beslemeleri gibi, ben de karşı cinsten gelen tanımlanamayan şeyleri seviyordum. Daha iyi bir kelime seçecek olursak, çekim gücü diyelim. Hoşunuza gitsin veya gitmesin, insanları ağına düşürüp sarhoş eden bir güçtü bu.
Gerçek dünya ile düşler dünyasını birbirinden ayıran çizgi benim için daima belirsiz olmuştur ve ilk ergenlik dönemlerim dahil, aşk o her şeye kadir yüzünü gösterdiğinde sırf güzel bir surat bana yetmemiştir.
Uzun mesafe ilişkilerinin kronik sorunu
Manzaradaki ufak bir değişiklik zamanın ve duyguların akışında güçlü geçişler yaratabilirdi
İhtiyacımız olan şey kelimeler ve sözler değil, sadece küçük gerçekliklerin üst üste birikimiydi.
İnsan, sadece var olarak diğer bir insanda dönüşü olmayan yaralar açabiliyordu.
Yukarıya baktım ve bir kuşun yavaşça gökyüzünde bir çember çizdiğini gördüm. Düşündüm de, harika bir şey olmalıydı, kuş olmak. Bütün kuşların yapması gereken tek şey uçmaktı. Doğum kontrol yöntemlerini dert etmelerine gerek yoktu.
Hala parçalar halinde olan biz, içimizi doldurarak bizi birleştirecek, beklenmedik bir gerçekliğin varlığını yeni yeni sezmeye başlamıştık.
Uzun süre, kalbimdeki özel bir yerde duruyordu. Sessiz bir köşedeki bir restoran masasındaki “rezerve” işareti gibi
kendi etrafına benim inşa edebileceğimden çok daha büyük bir savunma duvarı örmüştü. Bu duvarın gerisinde nelerin yattığına gelince, benimkiyle hemen hemen aynıydı.
Konuştukça ne kadar çok ortak noktamız olduğunu fark ediyorduk.
Bir yanı yetişkin, bir yanı hala çocuktu - ve birbirleriyle uyumsuzdular.