"İmkansız!" diye mırıldandım. "Gidemezsin."
"Gidemem mi? Mahşer günü çırılçıplak kalan bir ruh gibi gitmekten bahsetmiyorum. Bu geceliği de yanımda götüreceğim. Daha kıyamet günü gelmedi. (...) "
Gemi şimdiden ileri fırlamıştı. Bende gemiyle yalnız kalmıştım. Hiçbir şey! Artık dünyadaki hiçbir şey ikimizin arasına giremez, bu sessiz bilgiye bir dilsiz sevgiye görgü düşüremezdi, bir denizciyle ilk kaptanlık gemisinin mükemmel bir birlikteliğiydi.