Dünyada sadece kahramanlar ve alçaklar yaşamıyordu. Bizim gibi sıradan insanların altında oturabileceği ağaçlarla doluydu yeryüzü. Kimi zaman suluyorduk o ağacı, büyüsün diye elimizden geleni yapıyorduk. Kimi zaman da dallarını kırıyor, zamansız koparıyorduk meyvelerini. Erdem, kimsenin tekelinde değildi.