Abdullah'ın ölümünden sonra Âmine'nin arkasından söylediği sözler ne kadar manidardır.
"Ölümün davetine uyarak evinden, örtüler ve kefenler içinde çıkıp kabre gitti. Bütün dostları ve arkadaşları onun tabutunu taşımak için yarışmakta ve elden ele almakta idiler. Ne yazık ki ecel hiç beklenmedik bir zamanda onu alıp götürdü. Çok cömert, çok merhametli bir insandı o!..."
Sayfa 59