Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Sisyphos Söyleni
Albert CamusSisyphos Söyleni Yorumları ve İncelemeleri
Sisyphos Söyleni yorumları ve incelemelerini, Sisyphos Söyleni kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Sisyphos Söyleni puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
151 syf.
·
Puan vermedi
Yaşamak kıymetli midir? Eğer değilse intihar etmeli miyiz? Eğer intihar etmemeliysek bunun anlamı yaşamanın kıymetli olduğu mudur yoksa intihar etmeye değmeyecek kadar kıymetsiz olduğu mu?
Camus'nün bu sorulara cevabı özetle şöyle: Yaşam kıymetlidir ancak süregelen manada değil, bulunması gereken başka bir manada. O mana da şudur ki
151 syf.
8/10 puan verdi
Camus'un 1942 yılında ”yaşam, yaşamaya değer mi?” düşüncesiyle kaleme aldığı kitabıdır. kitap da insanın varoluşsal bir amacının olduğunu ve toplumca 'uyumsuz' olarak nitelendirilen insanlara bu amacı gösterme çabasında. intihar noktasına varmış bir düşünceye sahip kişilerin dünyaya ayak uydurmakta zorlandığını düşünür ve bu kişilerin, neden intihara yöneldiğini sorgular. bilinçaltında yatan öncesinde çekinik fakat zamanla çevresel faktörlerle birlikte baskın olan düşüncelerin tesiri altında kaldıklarını düşünür. insanların davranışlarıyla bilinçaltına ulaşıp, yaşam yaşamaya değer mi, intiharın mı yoksa yaşamanın mı baş kaldırı olduğunu sorgulayarak keyifli bir deneme yazısı sunuyor okurlarına. şahsen ben kitabı okurken her sayfasında en az bir cümlesi yüzünden duvara bodoslama çarptığımı hissettim.
gecenize güller filizlensin :)
Sisyphos mutludur!
"Sisyphos Söyleni", Camus'nun yaşamın anlamsızlığı ve absürdizm konularını ele aldığı felsefi bir denemedir. Kitabın temel konsepti, Yunan mitolojisindeki Sisyphos hikayesine dayanır. Efsaneye göre, Sisyphos, tanrıları kandırdığı için sonsuza kadar bir kayayı bir dağın tepesine taşımakla cezalandırılmıştır. Ancak, kaya her defasında tepenin zirvesine ulaştığında geri yuvarlanır, böylece Sisyphos sonsuz bir döngüde sıkışır.
Camus, bu mit üzerinden insanın yaşamının ve uğraşlarının absürdlüğünü tartışır. Kitapta, insanların anlam arayışını ve absürdlüğün kabulünü incelerken, Sisyphos'un kaderinin insan yaşamını sembolize ettiğini önerir. Camus'nun temel argümanı, yaşamın absürd olduğunu kabul etmenin, umutsuzluğa kapılmak yerine, bir çeşit özgürlük getirdiğidir. Sisyphos'u mutlu olarak hayal edebileceğimizi belirtir çünkü o, cezasını kabul etmiş ve kaderini kendi anlamıyla yaşamıştır.
Bir şeyi yeterince derin düşünürsen çıkmaza girersin, bir hikayeyi yeterince uzun yazarsan herkes ölür, bu tarz kurallar var işte kimsenin değiştiremeyeceği.
Bana biri gelip bu kitap ne anlatıyor dese, içinde debelenip durduğumuz bu çukurdan keyif alma yolunu anlatıyor derdim. Basit ve yetersiz belki söylediklerim ama temeli bu işte.
İnsanın kendi yazgısını ele alması ve paşa paşa ızdırabını çekmesi, yaşamı olduğu gibi kabullenmek; romantize etmeden, anlam yüklemeden, öleceğinin bilinciyle, tek olmanın farkındalığıyla kabul etmek. Sonrasında bir kahve ve sigarayla bu çukura bakıp gülümsemek.
Bilmiyorum daha çok yolum var ama gözüm korkmuyor, gelecekte daha geliştiğim zaman bu kitabı tekrar okuyacağım. Tekrar ve tekrar düşüneceğim, çıkmaza gireceğim ve bundan gurur duyacağım (umarım).
Yaşama nedeni denilen şey, aynı zamanda çok güzel bir ölme nedeni dir de!
Kitabin başlarında rastladığım bir cümle ciddi düşündürmeye sevk etmişti; Gerçekte önemli olan tek bir felsefe sorusu vardır; intihar.”
Yanılmıyorsam Nobel edebiyat ödülüne layık görülmüştü bu kitap .
yaşamak bir cezadır, belki de bir yük. Eğer bir Tanrı varsa, bizi yaşamak için bu yola sürüklediyse, biz de O’na inat bu yükü taşıyacağız.
Biraz kafa karıştıran, biraz da - kitabı kenara bırakıp düşünme- ihtiyacı doğuran bir kitap.
Merkezine Sisifos’u koyup intiharı üzerine yaşamın anlamını sorguluyor Camus.
Heidegger, Jaspers, Chestov, Kierkegaard, Husserl, ve Dostoyevski ye çokça rastlıyoruz. Ben bir defa okumayla tamamını anladım diyemeyeceğim. Ancak tüm derinliğiyle anlaşılabilmesi için çok kez okunmalı, verdiği derin anlamı kavrayabilmek için çok kez sorgulanmalıdır.
Sisyphos Söyleni, Albert Camus tarafından yazılmış bir deneme. Denemenin bir çok alt başlığı olmasına karşın en güçlü ve baskın beni en çok etkileyen soru, al başlık yaşamın neden değerli olduğuna ve insanları yaşama iten olgunun ne olduğu ile ilgili yaptığı ön görüler. Yaşama neden değerli diyoruz bugün hayatıma son vermemem için ne sebebim var sorusunu cesur bir tavırla soran Camus kendi verdiği cevabı bir çok farklı görüşün ışığında değerlendiriyor."Ruhum, ölümsüz yaşamın ardından koşma, olanaklar alanını tüketmeye bak." diyerek ölümsüzlüğün özünde kötü bir şey olduğunu söylüyor.
"Gerçekten önemli olan bir tek felsefe sorunu vardır; intihar. Yaşamın yaşanmaya değip değmediğinde bir yargıya varmak, felsefenin temel sorusuna yanıt vermektir." felsefede gerçekten değerli olan tek sorunun ve cevabının ışığında gerçekleşen bölüm benim en sevdiğim bölüm oldu. Varoluşçuluk kavramını irdelerken fark ettiğim en önemli nokta Camus denemede kavramları belli bit mottoya sığdırabilmiş olması her sayfa da altı çizilecek bir cümle bulabileceğiniz bir kitap o yüzden. İyi okumalar.
-Furkan DOLGUN
Albert Camus’ün yaşadığımız saçma döngü içinde neden intihar etmememiz gerektiğini anlattığı, zaman zaman saçma, zaman zaman mantıklı, ama hep gerçeklerden bahsettiği, varoluşçuluğun dibine girdiği kitabı.
Camus, insan denilen varlığın kendisi,hayatı ve dünyayla uyumsuz halde bulunmasına bu ilginç denemesinde değinmiştir.Bu uyumsuzluk nedeniyledir ki, insan öncelikle varoluşuyla kendisi arasındaki uçurumu kapatmalıdır.Bu ise intihar sorunuyla yüzleşebilmesine bağlıdır..
Camus’ün felsefesinin derinine inmek isteyen kişi zannımca Kierkegaard okumalıdır.Böylelikle neden dünyanın anlamsız olduğunu çok daha net kavrayabilecektir.Yalnızca Camus’ün ateist- gördükleri savaşları ve yıkımları kendisi de hatırlatır- kierkegaard'ın dindar olduğunu akıldan çıkarmamak gerek...
Yazar sorunu belirledikten sonra asla şüphe edemeyeceği bir kaç şey sıralar.Benliğinde hissettiği belirsiz özlemleri çözme isteği bunun sonucunda da bilincin ortaya çıkması ve uygun olma isteğinden başka herşeyi çürütebileceğini söyler.Aynı zamanda eksikliğini hissettiği bu özlemlere en azından şimdilik ulaşamayacağını, dünyayı akla ve mantığa uygun ilkelerle uzlaştırılamayacağınıda kabul eder.
Varoluşçuluk ilginizi çekiyorsa, kesinlikle okumanız gereken bir kitap. Sartre’dan daha hafif, anlaşılır ve sevecendir Camus..
Tanrılar, Sisyphos'u yararsız ve umutsuz çabadan daha korkunç bir ceza olmadığını düşünerek mahkum etmişlerdi. Bu cezalandırma bende hepimizin birer Sisyphos olduğu fikrini uyandırdı. İnsanoğlu daha iyi yaşam şartları için sürekli bir çaba ve umut içinde, bütün benliğimizle yarın ki refah ve mutlu hayatımıza hazırlanıyoruz. Tam işte oldu derken; acılar, kederler, kazalar ve insanlar gibi dış unsurlar tarafından al aşağı ediliyor ama her defasında bu kısır döngüye Sisyphos gibi baştan başlıyoruz.
Camus, "...Tepelere doğru tek başına didinmek bile insan yüreğini doldurmaya yeter. Sisyphos'u mutlu olarak tasarlamak gerekir." diyerek durumu açıklamış.
Gerçekten de "Bu dünya aslında akla uygun değil, onun hakkında bütün söyleyebileceğimiz bu."
Bir insan için dünyayı anlamak onu insansala indirgemek, ona damgasını vurmaktır. Ne kadar söz oyunu, ne kadar mantık cambazlığı yaparsak yapalım, anlamak birleştirmektir.
"Gerçekten önemli olan bir tek felsefe sorunu vardır; intihar."
Yaşamın yaşanmaya değip değmediği kitabın ana eksenini oluşturur. Kitap boyunca yaşamın uyumsuzluğunu sorgular. Bizi hangi dönemeçte karşılayacağını kestiremediğimiz ölüm gerçeğinin her şeyi yok saydığını vurgular Camus. Kırmızıyla maviden birini rastgele çekip koparmak gibi yaşam ve ölüm. Camus yine de yaşamı seçip intihara başkaldırmayı yeğler. Onun için intihar, yaşamın reddidir.
Eserin adını ben olsam "Uyumsuz" koyardım. Sözcük o kadar çok kullanılmış ki insana illallah dedirtiyor. Peki kitabın adı nereden geliyor?
"Tanrılar, Sisyphos’u bir kayayı durmamacasına bir dağın tepesine kadar yuvarlayıp çıkarmaya mahkûm etmişlerdi, Sisyphos kayayı tepeye kadar getirecek, kaya tepeye gelince kendi ağırlığıyla yeniden aşağı düşecekti hep. Yararsız ve umutsuz çabadan daha korkunç bir ceza olmadığını düşünmüşlerdi, o kadar haksız da sayılmazlardı." (s.111)
"Bugünün işçisi, yaşamının bütün günlerinde aynı işlerde çalışır, bu yazgı da uyumsuzlukta bundan aşağı kalmaz." diyor devamında.
Camus'yu yakından tanımak ve onun absürt (saçma) felsefesini anlamak için mutlaka okunması gereken bir kitap. Yazardaki ölüm ve intihar takıntısının beni bunalıma sürüklediğini de söylemeden geçemeyeceğim.