Her hastalığın veya hastalıklı çatışmanın bir Siyah’ı vardır. Gerçek iyileşme ve özgürleşme, Siyah’la yüzleşmekten geçer.
Siyah: “En karanlık yanınım senin!
Her türlü bastırılmış düşünce, duygu, arzular, istekler.. hepsi bende ve ben senin içindeyim.
Topluma ve kendine ters düşen her şeyim ben.
Senin en büyük korkunum. Yargılandıkların, ötekileştirdiklerin, yok saydıklarınım ben senin.
Kendine bile itiraf edemediklerinim.
•
Ben senin en Siyah, en karanlık, içinde umudun zerresini barındırmayan parçanım.
Beni inkar ettiğinde, görmezden geldiğinde, bastırdığında, gizlediğinde, sakladığında güçlenirim.
En büyük dostum da, en ezeli düşmanım da SENSİN!
Bana ne kadar Işık tutarsan, ne kadar cüret edersen içimde kaybolmaya, ne kadar kabul gününde “hoş geldin” dersen, ne kadar sahiplenirsen, ben o kadar güçsüzleşir, kaybolurum.
Ben Siyah! En aziz dostun…
Yüzleşmenin kitabı Siyah..
Işıkla aydınlatmamız gereken karanlığımız, kuytu köşelerimiz…
Diyor ki Sevgili @pınargogulan; “Siyahın beyaz olsun, nefretin sevgi, sevgin AŞK OLSUN…”
Teşekkürler ışık tuttuğunuz yoluma Lacivert ile başlayıp Mor ile devam eden Siyah’la son buldu mu hayır sırada Kırmızı var…
