Malum, sömürgecilik psikolojisi denince akla gelen ilk isimdir Fanon. Sömürgecilik özelinde yaptığı kritiklerle bugün "ötekilik" damgası ile tanışık olan her kimliğin kendinden çok şey bulduğu bir psikiyatr ve aktivisttir. Asimilasyon, ırkçılık, zenofobi gibi marazi olguları dert eden herkesin uğradığı bir duraktır kitapları. Türkiye'de özellikle Kürtlerin yakından bildiği, kitaplarını hatmettiği, çokça referans aldığı özel bir yazardır.
Siyah Deri Beyaz Maske, Beyaz adamın zencide yarattığı zihinsel örüntülerin bir yapısökümü. Psikoloji literatürünün kavramlarıyla konuşan, aktüel olaylarla anlatılagelen, okurken zorlamayan bir metin. Zencinin benimsediği zihinsel çarpıklıklar, kendine yabancılaşması, içine düştüğü aşağılık kompleksi halleri irdeleniyor. Zencinin, Beyaz adamın kendisini hapsettiği imaja çocukluğundan beri nasıl yerleştiğini, çarpık damgalanmaların yaşamına nasıl yön verdiğini, dayatmacı benliği nasıl kuşandığını ele alıyor. Kitabın en önemli kısmının bu tahakkümcü kimliğe hapsedilen Zencinin beyazla değil, başka bir Zenciyle kurduğu iletişimi anlatan bölümler olduğunu düşünüyorum. Bu fanustan kurtuluş için en önemli çıkış noktaları orada bence. Anlatılan bizim hikayemiz...
