Bakış açısı, kitap isminden anlaşılacağı üzere çoğunlukla karamsardı.
Ana teması ise insanlığın kötü ruhları; bunun farkında olanların verdiği tepkiler ve tepkisizliklerden oluşmuş. Kötücül duygulara dahil olmamak için verdikleri içsel mücadeleler ve diğer insanlarla yaşadıkları tartışmalarla dolu kitap.
*
Fevros, Karf, Alamor, Lytyra ve Voykarn aynı okulda. Hepsinin çok kafa yordukları kişilikleri var. Sentezleyebildiğim kadarıyla, hepsinin acısında bir varoluş sancısı gizli. Hepsinin yaşamında acılar dolu. Lytyra karakteri Alamor ondan ayrılınca aşk acısının yanında ve hatta o üzüntünün üstünde; hayata nasıl devam edebileceğinin bilmezliğinin üzüntüsünü de yaşar mesela.
Kitapta karakterlerin uzun uzun düşüncelerini duyuyoruz. (okuyoruz)) Sonlara doğru olay örgüsünde bir hızlanma oluyor ve açıkçası olayların onun üstünden ilerlemesini beklediğim Voykarn'ın babası mantıklı bir çerçeve de sunulmuyor.
Yine de egosunun ya da egosuzluğunun dengesini kurmaya çalışan insanları okumak.. iyiydi.
