Affan çocuksu bir kişiliğe bürünmüş, suçun, kötülüğün kol gezdigi şu fani dünyada masum tarafta kalmıştı.Cahit Sıtkı Tarancı ' nın " Çocukluk " şiirini hatırlatmıştı bana onun masumiyeti.
" Affan Dede' ye para saydım
Sattı ban çocukluğumu,
Artık ne adım var ne yaşım
Bilmiyorum kim olduğumu. " diye baslayan şiirin yaşayan haliydi sanki.