Gece karanlık, gece sessiz, gece yetim, gece öksüz… Uyanık uykularda gece… Gün bitimi yorgunu… Bir gece lambasının loş ışıklarında dinlenmek ister sızı. Karanlı-ğına rehber ister, aydınlığına yoldaş…
Saatler mahzun durur, saatler yalnız, saatler yetim… Birdenbire mavi, yeşil ve kırmızı ışıklar güler zifiri karan-lığa. Loş olur her bir taraf, aydınlanır hafiften ortalık. Hayal dünyasından güzeller güler gece lambasındaki sızıya. Yakamoz niyetine düşer yüreklere menevişli ışıltı-lar. Perdeler birer birer aralanır efsânevi düşlere…