İğne atsan yere düşmezdi o parantezin içinde.
Noktanın, yükleme küsüp gittiğinden beri tadı tuzu kalmadı cümlelerin. Virgüller de greve çıktı. Yazarın eli ayağına dolaştı...
Kalem traşını olmuş; bembeyaz gelinliğini giymiş kâğıt da hazırlanmıştı. Yazılanların hepsi, kendi aralarında bir hayattı.
Yüzü kararmış o silgiyi sevmezlerdi.
Hazırlan Sevgili!
Bu Gece, Aklını Kaçıracağım...
Bu kez aklına yap makyajını. Akli bohçanı da topla, zihnini sıkı giyindir, hafızan için yedek çamaşır al.
Balayını uzun bir düşüncede geçireceğiz...