Sözler ve Alıntılar
Zaman kökeninden uzaklaşmıştır. İnsanın yaşamak istediği gibi değil de yaşayabileceği gibi yaşamasından başka yapacak bir şey kalmamıştır. Kaderin bize bahşettiklerini bizden esirgediklerinden üstün görmek zorunludur.
Sayfa 71Kitabı okudu
Acı ve üzüntü çeken ilkel denen insan yüksek sesle yakınır, elbiselerini yırtar ve kendi eliyle kendisini yaralar; bütün bunları günümüz insanının sessiz kalıp, koluna yas kurdelasını takarak işine gücüne koyulduğu durumlardan esasen farksız durumlarda yapar.
Sayfa 119Kitabı okudu
1924 'teki antropolojisinin ilkeleri şöyle özetlenebilir: İnsan doğası gereği yapaydır. Dünyaya ayrıksı, egzantrik bir konumda gelir ve yaşayabilmesi için etrafındaki kültürel bağlamda bulabileceği ikinci bir doğanın yapaylığına muhtaçtır. Tarih, insanların sürekli olarak nesnel yapılar geliştirmekle meşgul oldukları ve bu yapıları kendi varoluşlarının mecrası ve ölçüsü olarak ibraz ettikleri bir süreç haline gelir. İnsan varoluşunun yapay koşul ve biçimlerinin bu şekilde tanınmasının antropolojinin gelişimi konusunda çok geniş kapsamlı etkileri olacaktır; Amold Gehlen sonraları kendi kurumlar kuramını insanların doğası gereği kültürel varlıklar oldukları ilkesi üzerine kuracaktır.
Sayfa 84Kitabı okudu
Güçlüler en çok kendi başlarınayken güçlü oluyorlar.
Sayfa 211Kitabı okudu
Aşın iyilik yüzünden kötü olmamalı: Hiç kızmayan birinin payına düşen şeydir bu. Bu duyarsız tipler insan (persona) denmeyi pek de hak etmezler. İçinde bulundukları durum her zaman miskinlikten kaynaklanmaz, aksine beceriksizlikten kaynaklanır. Duyarlılık, uygun vesile olduğunda, bir kişilik eylemidir: Kuşlar korkulukla genellikle alay eder.
Sayfa 136Kitabı okudu
İnsanlar iyilik yapmaya zorlandıkları ölçüde iyilik, kötülük yapmalarını hiçbir güç engellemediği sürece kötülük yaparlar.
Sayfa 150Kitabı okudu
Plessner kamunun geri kalanını karanlık ezilme şemasına havale eder: Çoğunluk bilinçsiz kalır; hizmet etmelerinin nedeni de budur.
Sayfa 97Kitabı okudu