Söğütler Ses Verince

Mehmet Başaran

Söğütler Ses Verince Gönderileri

Söğütler Ses Verince kitaplarını, Söğütler Ses Verince sözleri ve alıntılarını, Söğütler Ses Verince yazarlarını, Söğütler Ses Verince yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
83 syf.
9/10 puan verdi
·
1 saatte okudu
büyürken kaybettiğimiz coşkuyu, farkında olmayı bıraktığımız parıltılarla dolu dünyamızı, çocukken yaşadığımız hüznün masumiyetini hatırlatan, günümüz ayın-oyunlarında kaybolduğumuzu yüzümüze çarpan minik ama kuvvetli bir kitap
Söğütler Ses Verince
Söğütler Ses VerinceMehmet Başaran · Cem Yayınları · 19927 okunma
Ben bu kitapta, «ayın - oyunsuz» bir dünya için savaşan Kazmacının, Almanya'dan dönen işçinin, köyünde anasının babasının Almanya'dan dönmesini bekleyen bir çocuğun yaşamlarını anlattım, düşleri gerçekleriyle, öyle bir ülkeyi, paşa olan, ama adam olamayan, ayın-oyuna kapılan çocuğun öyküsünü anlattım. Anlattım dedim ya, seveceğiniz biçimde şiirleştirmeye çalıştım demek daha doğru...
Ön söz
Reklam
Ya baba, gördün mü? Adam olmazsın dediğin oğlun Koca koca okulları bitirdi de, Paşa oldu paşa!.. Ülkenin yarısına buyuruyor şimdi. Ne dersin buna? Belini doğrultmaya çalışıp, Acı acı gülümsedi baba Vay, vay, vay ne çalımdı bu? Yanlış anlamışsın oğlum, Ben sana paşa olamazsın demedim... Paşa, öfkeyle ayağa kalktı: Ne dedin ne dedin? Adam olamazsın dediğini İnkâr mı ediyorsun? «Doğru, paşa olamazsın demedim Adam olamazsın dedim. Okumuşsun, ama gene de olamamışsın Okumak, herkesin derdini anlamaktır, Okumak, karşı çıkmak kötülüklere Halkın derdine çare bulmaktır.
«İsteyen çarık gibi yansın, diyordu Kızgın güneşte, Ben gölge adamı olacağım.» İlk fırsatta çekip gidecekti. Kızıyor, söyleniyordu babası Hıh! tembele bak. Gölge adamı olacakmış, Hazır yiyici yani... Çalışanların canı yok mu? Nasıl düşüncedir bu... Sen bu kafayla adam olmazsın!
Günde kazanıp, günde yiyordu, Kalabalıktı başı. Tam yedi kişi oturuyordu sofraya İkisi kız, üçü oğlan Tam yedi boğaz... Hadi karınları doydu diyelim, Ya üstleri başları!.. Elde yok, avuçta yoktu. Nasıl dünyaydı bu arılamıyordu, Bunca tarladan, ormandan Bir dal da mı düşemezdi payına? Bari el kadar toprağı olsaydı, Kurtulurdu ona buna boyun eğmekten... Çocukların hali n'olacaktı? Düşündükçe busbus bunalıyordu...
Reklam
Hakkın, adaletin, olmadığı yerde, Su, ekmek tadını yitirir, Yaşamak kararırdı...
En güzel giysilerini Alamanın, Sana aldım. En güzel oyuncaklarını Alamamn, Sana aldım. Yeter ki sen oku, oku da Büyüyünce düşme Alamana... Burnunun direği sızlıyor Memedin: Nine, diyor, ben büyüyünce, Düşmeyeceğim Alamana, Bütün kitapları okuyacağım Yerin altını üstünü öğreneceğim Düşmeyeceğim Alamana. Anamı babamı da kurtaracağım ordan... Ben Almanyalı değilim Değil mi Nine?
Sayfa 34
Kulağın toprakta olsun, Söğütler ses verince döneriz.
25 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.