Her insan ruhunun,benzer değilse de en azından,bunlara muadil karmaşaları ve fırtınaları yaşadığına kaniyim.Lakin fark şu ki,her adam ya da kadın kendi ruhunu tanımaz sarih şekilde onun arzuları ve hususi kanunları üzerine kafa yormaz ise insanlar kendine kör,başkalarına tahammülsüz ve katı olur.İnsanlar benim belli prensiplerim var,bu şartlarda böyle davranırım,şu şartlarda şöyle."Bu türden insanları severim,şu türden olanlardan nefret ederim"demeye alışıktır.Tüm bunlar cahilliğin cüretleridir.İnsanlar kendi içlerinden hudutsuz ve durmadan değişen bir şey taşıdıklarını bilmezler.Onun hususi ve aşina olmadığımız kanunları insanların dayattıklarına benzemez.O kıyıları asla görülmeyen,fırtınalarını ve asude hallerini ekseriyetle nasıl olduğunu bilmeden taşıyıp tecrübe ettiğimiz uçsuz bucaksız bir denizdir. Lakin bilhassa şunu asla,asla unutmamalı ki,ruhumuz üzerinde iktidarımız yoktur ve o bizim irademiz haricinde kalan sebeplerle dalgalanır.Ve işte bu yüzden birbirimizi yargılamamamız ve birbirimiz karşısında hudutsuzca ve samimiyetle müsamahakar olmamız gerekir. SON

Son Kadeh