Son Sığınak
Reşat Nuri GüntekinSon Sığınak Reviews
You can find Son Sığınak reviews, Son Sığınak book reviews, Son Sığınak ratings on 1000Kitap.Score
7.1Out of 10
231 syf.
·
Not rated
İş için gittiği Diyarbakır’dan trenle İstanbul’a gelirken yoğun kar yağışı nedeniyle ücra bir kasabada yolda mahsur kalır. Kompartımanda uyurken bir kadın yanlışlıkla üzerine su döker ve uyanır ve okula geç kalmadığı zamanlarda ağabeyinin yüzüne su serptiği günleri hatırlar. Aynı kompartımanda seyahat eden ve mesleği şarkıcılık olan Makbule adında bir kadınla tanışır. Tren yollar kapalı küçük bir kasabada mahsur kalınca Süleyman Bey ısınmak ve bir şeyler yemek için bir kahvehaneye gelir. Orada çayını yudumlarken, kasabanın Halkevi Başkanı olduğunu öğrendiği biri gelir ve herkes gençtir. Onu bir subayın düğününe davet eder. Toplum Merkezi, evlenemeyen gençlerin evlendiği yerdir. Süleyman Bey, düğünde cumhurbaşkanı ile sürekli dalga geçen Eyüp lakaplı yaramaz ihtiyarı çok sempatik bulur. Kısa bir süre sonra Makbule’yi bir paşanın sofrasında görür, ricası üzerine sofraya davet edilir ve Makbule aracılığıyla yaşlı bir paşa çocuğu olan Servet adında İstanbul varisi ve paşa ile tanışır. Bir oyun oynuyorlar. Paşa bu gösteriyi çok sever. Oyunun sonunda birbirlerine ısınan bu dört kardeş, maddi ve manevi destek vaadiyle İstanbul’da Yeni Türk Tiyatrosu’nu kurmak için anlaşır. Süleyman Bey bu sözün tutulacağından emin değildir…
Son Sığınak; Reşat Nuri'nin yaşamında özel bir yeri olan tiyatroya dair, yer yer özyaşam öyküsü niteliği taşıyan kısa romanı. Savaşta esir edilerek işkence görmüş Süleyman Bey adlı karakterin ağzından anlatılmaktadır.
Roman, tiyatroyu tutku derecesinde seven bir takım kişilerin biraraya gelerek Yeni Tiyatro kumpanyası kurmasıyla başlamaktadır. Romanın genel anlatımında bu kişilerin gayet zor koşullarda gerçekleşen tiyatro tutkuları oldukça etkili bir biçimde okuyucuya aktarılmaktadır. Özellikle parasal yönden zor durumda olan oyuncuların gayretleri sade bir anlatımla okuyucuyu sarmaktadır. Son Sığınak, ön planda tiyatroya gönül vermiş kişilerin yaşamlarını okuyucuya aktarırken; arka planda ise Cumhuriyet sonrası Anadolu'nun kültürel, siyasi ve ekonomik panoramasını da gözler önüne sermektedir.
Roman ayrıca Reşat Nuri'nin son romanı ve tiyatroya olan bağlılığının da bir itirafı olarak da okunmaya değer bir yapıttır...
Bir "Yeni Tiyatro" hikâyesi...
Son sığınak; Bir tren yolculuğu ile yolları kesişen bir gurup insanın, büyük bir hevesle ve tutkuyla yeteneklerini icra edebileceği bir tiyatro gurubu kurmaya karar vermeleriyle başlar. Yurdu baştan başa gezerek gittikleri her yeri tiyatro ile buluştururlar. Yöre halkının seveceği oyunları sergileyerek bazen çok para kazanırlar, bazen de hiç. İyi günde, kötü günde, her koşulda herşeyi bölüşürler, ekmeği, sevgiyi, acıyı, kederi...Ve bu tiyatro onların son sığınağı olur bir bakıma. Ben çok beğendim..Bu kitabı okuduktan sonra "Arşın Mal Alan" operetini mutlaka izlemeye karar verdim. Şu anda Ankara devlet tiyatrosunda oynuyor. İstanbul'a gelmesini ümit ediyorum. Ayrıca yeni bir şey daha öğrenmiş oldum. Biz Afife Jale'yi ilk kadın tiyatrocu olarak biliyoruz. Fakat kitapda bir yerde, Makbule, hayatını anlatırken bu olaya değiniyor. Şehzadebaşı'nda oturan, birbirini çok seven müslüman bir kız ve Rum bir bakkalın oğlu İzmir'e kaçar. Rum genci müslüman olup Komik Hüsnü adıyla, müslüman kız da sahneye çıkabilmek ve tiyatro yapabilmek için ismini Rum ismiyle değiştirir. Bu yüzden de pek tanınmaz. O dönemde bir kadın için çok büyük cesaret! Saygıyla yad ediyorum. (Kurgu mu yoksa gerçek mi diye araştırdığım zaman, kızın isminin Kadriye olduğunu, Papaz Köprülü Amelia olarak ismini değiştiren İlk Türk tiyatro oyuncusu kadın olduğunu Vasfi Rıza Zobu bir röportajında anlatmış.) Sonuç olarak ben çok beğendim, bunda tiyatroyu da sevmemin çok büyük etkisi var tabi.. Keyifli okumalar!
230 syf.
8/10 puan verdi
Daha çok uzun yolu olan bir tren, bir kasaba istasyonunda durur ve ertesi güne kadar hareket etmeyeceği duyurulur. Yolculardan bir kısmı sıcak olan kahveye oturup beklerken, kasabada düğün olduğu gerekçesiyle sandalyeler toplanır ve yolcuları mağdur etmemek için, onlar da düğüne davet edilir. Düğünde saat ilerledikçe müzik yerini tiyatroya bırakır ve yetenekler sergilenir. Bu farklı eğlenceden sonra önce şaka olarak başlanan iddialar, sonrasında ciddiye biner ve birbirinden farklı insanlar, bir tiyatro grubu kurup, yeni oyuncular da ekledikten sonra, para kazanmak için şehir şehir gezip, oyunlarını sergilemeye başlarlar. Birbirinden hiç hoşlanmayan insanların, tamamen farklı karakterlerin zamanla nasıl bir aile bağı kurduklarını ve birbirleri için yaptıkları fedakârlıkları anlatan, sayfa sayısı fazla olmamasına rağmen, uzun uzun okunan bir kitap.
Yazardan son derece güzel bir roman. Süleyman ve Azmi iki yakın arkadaştır ve Mısır cephesinde beraber savaşmıştır. Bir gün tren yolculuğu yaparken Makbule, Hoca ve Servet Bey ile tanışır ve bir tiyatro kurmaya karar verirler. İstanbul'da Yeni Tiyatro'yu kurarlar. Kasa Servet Bey'dir ve hemen Karadeniz Bölgesine turneye çıkarlar. Tiyatronun başı Süleyman'dır ve seçme ile pek çok oyuncu almıştır. Ancak Servet Bey bir gün İstanbul'a döner. Kasa gitmiştir ve kumpanya devam kararı alır. Anadolu'da kimi zaman keyif sürerek kimi zaman da sefillik çekerek il il gezerler. Remziye adlı üyenin bir derdi vardır ama acaba Süleyman buna derman olabilecek midir? Bir solukta okunan bir roman.