Bir korku temi üzerine benzerlikler
çocuklukta sevmek
bu ikinci elin aşkı
ay çıktığı zaman
güzelliği katedrallerden atarlar
cam gibi cam gibi
korkunç ağlama başlar
o kadar yalnızsın
kapıyı örerlerse ne yaparsın
soyut ve zorunlu
acı çocuklara benzer
sokaklar çok daraldı
okunacak kitap kalmamış evde
korku daha da yaklaştı
öpülen yerleri kadının
yavaş yavaş çürüyor
gülümseyişin geçmiş şehirlere
boyalar dökülmüş
(ya bu neye benziyor.)
5.
evet, kimse artık onun peşinde değil. peki ama gerçeklik nereye gidiyor? aşk ve şiir nereye?
şimdi vaktin padişahı ya da padişahları kimdir yahu patron?