" Herkes beni izliyor, sürekli. Sanki... Dikkatlice tartmadan hiçbir şey yapamam veya söyleyemem. Çünkü yaptığım her şey, öyle olmasa bile bir anlam ifade ediyor. Sesimi yükseltemiyorum, kızamıyorum ya da asabileşemiyorum çünkü onlara bu tür bir anı bırakamam. Söyleyecek sınırlı sayıda kelimem kaldı. Onları dikkatle seçmeliyim.”