Abhaz Ulusal Şairi Bagrat Şinkuba'nın kaleme aldığı Son Ubıh bir göç, dram ve yok oluş hikâyesi. Yaşadıkları toprakları terk ederek Osmanlı Devleti'ne
zorunlu göç neticesinde birey birey tarih sahnesinden silinen bir halkın acıklı öyküsü anlatılıyor kitapta.
Ubıhlar, Kuzey Kafkasya'da yaşayan Çerkes boylarından olmakla birlikte, on dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında Ruslar'ın baskılarından ötürü yerleşik bulundukları coğrafyayı geride bırakarak Osmanlı topraklarına göç ederler. Ve bu göçle birlikte aslında koca bir tarihi, geleneği, yazgıyı ve geçmişi de geride bırakırlar.
Zawurkan Zolak'ın anıları olarak okuduğumuz kitap aslında bir halkın yok oluşuna yazılmış bir ağıt niteliğinde. Sonuçta insanların vatansız kaldığında yaşadığı zorluklar, aldığı nefesin bile zulüm olmasına neden olan çaresizlik ve mevkii ve menfaat uğruna kişiliğinden, onurundan ve değerlerinden ödün veren asalakların anlatıldığı ibretle okunacak bir kitap Son Ubıh.
