“Hikaye dediğin budur.
Sonu gelmeyen yaprak dökümüdür.
Öyle değil mi? Öyle değil misin?”
.
Elisabeth, z ile değil s ile, ne olacağını o bile bilmiyor.
Daniel Gluck, biraz yaşlı , müziği seviyor.
Elisabeth’in annesi, biraz dengesiz ama fena sayılmaz.
Geri kalan her şey mi? Onlar öğrenilmeyi bekliyor.
.
Komşunuzu tanıyın ödevinde, karşı komşusu ile iletişime geçmek isteyen bir kız çocuğu Elisabeth. Onunla tanışıyor da.
Hatta yıllar sürüyor bu tanışıklık.
Onu ilk tanıdığında Bay Gluck yaşlı bir adamdı, yıllar sonra hala yaşlı. Ama dostlukları yaşlanmıyor. Araya yıllar giriyor, araya Brexit giriyor, yaşanmışlıklar birikiyor, kaygı gün geçtikçe artıyor ama yine de Elisabeth gözlerini yumup tabloları canlandırıyor zihninde.
Pauline Bothy’yi örneğin.O sarışın, can yakıcı güzellikteki dahiyi..
.
Seasonal serisinin ilk,benim de Ali Smith ile tanışma kitabım oluyor Sonbahar. Elime aldığım andan itibaren bırakamadım. Evet hikaye oldukça basitti, gündelik hayatın içindendi. Ama ben Daniel’i çok sevdim. Öyle sevdim ki kurduğu cümleleri mırıldandım kendi kendime. Smith, yaprakların dökülmesinin yeni yaprakları müjdeliyor olmasının farkında. Eski ile yeninin birbirinin zıttı değil,birbirlerinin devamı olduğunun da..
.
Kısaca: Çok sevdim.
.
Okuma zevkini katlayan çeviride Seda Çıngay Mellor yer almakta-
.
Kapak resmi Araki Jippo’nun Dört Mevsim’ine ait.Öyle güzel bir seçim olmuş ki.. Umuyorum ki serinin diğer kitaplarında da Jippo’nun Dört Mevsim’i seçilmeye devam eder-
