Herkes halinden hoşnut değil. Cüce uzun olmak ister, zayıf şişman.. hayat da böyledir. Kitap kasvetli öykülerden oluşuyor. Çoğu ölüm kokuyor. Her biri kendi içinde güzeldi.
Yıl bitmeden bir Ray daha okumakla iyi yaptım sanırım. Yılın son kitabıyla yıla veda.
Hiç yoğun bir şekilde içiniz sıkıldı mı? Ya da yoğun bir karamsarlığa kapıldınız mı? Bu ruh hallerine alışkın değilseniz biraz alıştırma gerekecek fakat eğer daha önce yaşadıysanız, bir de yağmurlu bir havada bir kahve eşliğinde Sonbahar Ülkesi'nin öykülerine adım atın bakalım.
Bilim kurgu, korku ve yeri geldiğinde fantastik ögeleri birbirine
Ben editör olsam Bradbury'nin bu kitaptaki öykülerinin çoğunu geri çevirirdim. Bazı öykülerde Bradbury'nin yazarlık gücünü görsem de çoğu öyküde bir amaçsızlık hissi oluştu bende.
Bu kitap benim için çok değerli bir kitap.. çok uzun süre bekledim ona ulaşmak için ve ulaştığımda ciddi anlamda uzun zamandır özlediğim birine kavuşmak gibiydi.. Kalbim yerinden çıkacaktı adeta. Herneyse elime alır almaz başladım okumaya ama tabi baya da korkuyorum okurken ya yücelttiğim kadar iyi bir değilse diye.. ama okumaya başladığım anda mükemmel bir hikâyeyle başladım yazmak istediğim o kadar şey var ki bu kitap için, nerdeyse tüm hikayeler için teker teker inceleme yapmak istiyorum. Belki de bilinçaltımdan dolayı bu kadar beğendim belki de yazarın kendisinden dolayı bilemeyeceğim. Bir kitabı okurken hissetmediğim duyguları hissettim diyebilirim benim için çok garip bir deneyimdi. Hikayelerin neredeyse her birinin sonunda birden fazla kez okumam gerekti ve tek seferde anlamamak o kadar hoşuma gitti ki bize büyük bir iş bırakmış yazar anlamamız için.. Anlamaya çabalamazsanız beğenmeyeveğiniz ama anladığınız ve içine ulaştığınız anda zevkle okuyacağınız bir kitap. Beni en çok etkileyen hikaye GÖL, kalabalık,kutudaki kukla, tırpandı.
“Sonbahar Ülkesi… O ülke ki her zaman yılın sonlarında yer alır. O ülkede tepeler sisli, nehirler pusludur. Öğlenler çok çabuk geçer, akşamın alacakaranlığı oyalanır, gece yarıları ise kalıcıdır. O ülke; kilerlerde, alt kilerlerde, kömürlüklerde, dolapların içinde, tavan aralarında ve güneş görmez yerlere bakan mutfakçıklarda var olur. İnsanları
