Sen güldür beni,
Bir akşamüstü, üşümüş ve titrek tenime,
Akşam güneşi gibi dokun ve ısıt…
Sen güldür beni sadece sen sevgilim!
Kahkahalarımın ardında senin olduğunu bilsinler.
Ve adını söylerken başlasın tebessümüm cümlelerde,
Sen sevgilim, sen sonsuzluğum!
Sen benim hiç geçmeyen susuzluğum!
Korkuyorum…
Sen gel ve bak bana,
Ben dalıp yine başlarım anlatmaya…
Sen güldür aşkım beni,
Sen renklerim ol, yalnız sen ol aydınlığım.
Anlamasalar da olur.
Ben gözlerimde, alnımda ve dudaklarımda,
Ben yüzümün her çizgisinde,
Ben yüreğimde,
Ben ömrümde taşırım seni!
Gel sevgilim, gel,
Ve yalnız sen güldür beni!