Canan Tan' ın okuduğum bütün kitapları bana ayrı bir keyif vermiştir. Gayet anlaşılır bir dille yazılmış olması bir çırpıda okumamı sağlıyor.
Okumuş olduğum bu kitap on dört hikayeden oluşmaktadır.Açıkça söylemek gerekirse hikayelerden bir kaç tanesi çok hoşuma gitti, hepsini beğendim diyemicem. Kimisi çok basit ve gereksiz geldi bana.Benim hikayelerden en çok beğendiğim "Söylenmemiş Şarkılar" oldu.
Konusu, iki kişinin birbirinden hoşlanması ve bunu bir türlü dile getirmemesi.Ve içlerindeki bu aşk ile ikisinin de başkaları ile hayatlarını birleştirmesi.Sonuç olarak, kadın boşanıyor ve yıllar sonra hala adamın evli olmasına rağmen unutamadığı aşkını çizmiş olduğu bütün tablolarında belirtiyor...Her tablosunda sevdasını yaşatıyor. Açıkçası çok üzüldüm, yıllarca içinde tutacağına neden aşkını haykırmaktan, dile getirmekten çekinir ki insan.Seviyorsa söylemeli insan. Çok geç olmadan, treni kaçırmadan...
"Aşk, yürekle dil arasında ince bir çizgi. Yalnız yürekte yaşamak yetmiyor, ancak dile dökülünce karşıdaki için anlam kazanıyor. İşte o çizgiyi aşamadık biz..." Sayfa 23
"Tablonun adı, ' Söylenmemiş Şarkılar' dedi.Söyleyemediğim, dilimin ucuna gelip de söyleyemediğim tüm şarkılarımın notalarıı tabloma gömdüm.Omlar benim en değerli hazinem." Sayfa 24
Herkese keyifli okumalar dilerim.
