“Işığın ölmesini izleyen bir toplum… Bu senin ülkenin onarılamayacak bir gerçeği. Merak ediyorum, senin ruhu parçalanmış ülkende hâlâ âşık olan insanlar var mı? Düşüncelerini bedeller ödemek pahasına, cesurca söyleyenlerin olduğunu biliyorum. Ama olağanüstü aşklar yaşayanları görmedim. Ekmek derdine düşen, gelecek için kaygı duyan ve bedensel varlıklarının sorunsuzca devamı için çabalamaktan aşka vakit bulamayan devasa bir asgari ücretliler toplumu; ışığın ölmesini izleyen, reflekslerini yitirmiş, isyanı günah sayan, karikatürleşmiş bir toplum. Ölü bir toplum… Dünya ölülerden geçilmiyor. Sen neresindesin bu ölüler yığınının?”
(Tanıtım Bülteninden)
