II. Dünya Savaşı’nda Alman hava kuvvetleri İngiltere’yi sürekli bombalıyordu. Londra kulelerindeki gözcüler, yaklaşan uçakların üzerindeki sembollere bakarak gelenin dost mu, düşman mı olduğunu belirliyor ve ona göre alarm düğmesine basarak şehir halkına zamanında saklanabilmeleri için haber veriyordu. Ama bazen bu sembollerin tespitinde gecikme olabiliyordu. Halk da bundan zarar görüyordu. Bu duruma çözüm bulabilmek için Dr. Renshaw,“takistoskop” aletini geliştirdi. Bu alet, gözün görme hızını arttırmaya yarıyordu. Merceği, saniyenin %25, 50 ve 100’ü hızla açılıp kapanarak değişik şekilleri gösteriyordu. Başlangıçta hiçbir şey algılayamayan subaylar, zamanla şekilleri çok net bir şekilde görmeye başladılar. Savaştan sonra bu teknik, ABD’de okumaya uyarlandı. Şekillerin yerine kelimelerin yerleştirildiği takistoskop çalışmalarıyla beynin kelimeleri hızlı bir şekilde algılaması ve bunun sonucunda da bireyin hızlı okuması sağlandı. Daha fazlasını öğrenmek için, Amerikalı yazar Tony Buzan’nın, “Hızlı Okuma” kitabında, okumaya hız katmanın tekniklerini bulmak mümkün. Okuyacak bu kadar çok kitap varken zaman nasıl kıymetli olmaz!
