Burada ele alacağım tüm ön yargılar yalnızca tek bir nokta üzerine, insanların genellikle Doğadaki tüm -şeylerin tıpkı kendileri gibi belli bir amaç uğruna davrandığını sanmalarına dayandığı için ve giderek Tanrı'nın kendisinin bile tüm -şeyleri belli bir amaca yönelttiğini güvenle ileri sürdükleri için (Tanrı'nın tüm -şeyleri insan için ve insanı ise ona tapınsın diye yarattığını söyleyenler) --
Herşeyden önce bunu irdeleyeceğim..
-- Tanrı kendi amaçları doğrultusunda --şeyleri yargılayan amaç odaklı bir plancı değildir. --Şeyler yalnızca Doğa'nın yasaları uyarınca meydana gelir.
Doğa kendisini önceleyen bir amaca sahip değildir...
Her şey doğanın sonsuz belirli zorunluluğu uyarınca işlemektedir.
Böyle olmadığını düşünmek örgütlü -dinlerin tam kalbinde yer alan bir batıl inanca düşmek anlamına gelmektedir.
