Bu eserde iki önemli Rus yazar, Zamyatin ve Bulgakov'un, Stalin'e gönderdiği mektuplar yer alıyor. Sovyet Rusya'da eserleri tamamen yasaklanan bu yazarlar mektuplarında bu yasaklamadan dolayı sitem ediyorlar, ayrıca Stalin'den yurt dışına çıkabilmek için izin istiyorlar. Bulgakov mektuplarında adeta yalvarmasına rağmen, yazmış olduğu eserlerin yayımlanması ve yurt dışına çıkabilmek için izin alamıyor. Ölene kadar Sovyet Rusya'da bu baskı ve sansür altında yaşıyor. Zamyatin'in mektuplarında ise daha resmi bir dil var. Stalin'i ikna edebilmek için Çar'lık zamanında bile Sosyalist olduğunu, bu yüzden ceza çektiğini hatırlatıyor. Gorki gibi önemli isimleri de araya sokarak, 1931 yılında yurt dışına çıkış iznini elde ediyor ve Sovyet Rusya'ya tekrar dönmüyor, ölene kadar Paris'te yaşıyor. Birinci ve İkinci Dünya Savaşı arasındaki süreçte, Sovyet Rusya'da yazarlara uygulanan baskıyı, bu baskı ve sansürün yazarların yaşamında, ruh halindeki etkisini görebilmek için önemli bir eser olduğunu düşünüyorum. İyi okumalar...