Enteresan kitap. İnsanı yoran o kadar çok karakter ve sinir bozucu o kadar çok olay var ki kitap bir noktadan sonra ızdırap oldu bana. Lakin elimden de düşüremedim sonunu merak etmekten.
Foma Fomiç beni en çok sinirlendiren 3 kişiden biriydi. Bazı sahnelerinde kinlendim bile. Ama ilginç şekilde kitapta en anlamlı, düşünmeye değer cümleleri kuran da kendisi. Üstelik kitabın sonlarında neredeyse kendisine sempati beslemeye başlayacaktım.
Bir diğer kanser şahış Dayı karakteri. "Fazla tevazunun sonu vasattan nasihat dinlemektir." sözünün yürüyen hali. Beni yer yer çileden çıkardı. Cervantes: "Aşağılık insanlara iyilik etmek, denize su taşımaya benzer." der. Bu karakter için söylenecek daha iyi bir söz bulamıyorum. Kendini aptal durumlara düşürecek kadar iyi niyetli. Neyse ki kitabın sonunda ona da bir miktar ısındım.
Diğer karakterler üzerine de söylenecek çok şey var. Karakterler hakkında iyi veya kötü izlenimlerimi değil, karakterlerin bana ne kadar geçtiğini anlatmaya çalıştım. Kitabın içindeydim adeta. Önemli olan da bu. Eser, sizi bulunduğunuz ortamdan alıp bambaşka diyarlara sürüklüyorsa kıymetli.
Dostoyevski ile olan macera henüz bitmedi.
Stepançikovo KöyüFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20193,707 okunma
Herkese Merhaba :)
Dostoyevski'nin henüz okumadığım bir kaç eseri olmasına rağmen okuduklarımla bile bende huzur birakmadı, tahammül edişim kendisine olan sevgimden olsa gerek.
Şöyle pandemi bittikten sonra İstiklal Caddesini arşınlarken karşima birisi çıkıp "okuduğunuz kitaplarda en gıcık olduğunuz karekter kimdir?" diye sorsa içimden
Sibirya’da sürgün günlerinde yazdığı, 1859’dan günümüze kadar gelen Stepançikovo Köyü eserini okurken büyük keyif aldığım yazarın gizli kalmış güldürü yeteneğini gözler önüne seriyor, gerilimli ve esprili bir taşra hikâyesi insan karakterleri arasında kendiliğinden ortaya çıkartan dengeyi ve aşkı anlatıyor üstat yazarımız.
Başkarakter Foma Fomiç,
Tüm kitapsever dostlarımıza kitaplarla güzelleşen vakitler diliyorum. Yazarın az okunan, az bilinen ama benim çok beğendiğim eseri. Özellikle psikolojik tahlilleri, kişilik analizleri ile beni benden aldı.
Yazarın bu eseri kitaba adını veren küçük bir köyde geçmektedir. Ne köy ama. Bir köy, o köyde bir ev, geleni gideni ve yaşayanları hatta
Dostoyevski'nin sürgün döneminde ele aldığı eser, kitaba da adını veren Stepançikovo köyünde geçmektedir.
Kitabın başkahramanı olan Albay Yegor İlyiç kendisine miras kalan Stepançikovo köyüne yerleşir. Dul ve iki çocuğu olan Albay gayet mütevazi cömert bir adam. Generalin ölümü üzerine annesi ve soytarısı olan Foma Fomiç'de yanlarına taşınır. Asıl hikaye burada başlıyor. Foma iki yüzlü, küstah, kendini beğenmiş birisi. Yaptıklarını okurken sinir krizi geçirmemek elde değildi. Albay daha fazla dayanamayıp kendisine yardım etmesi için yeğeni Sergey'i köye davet ediyor.
Sergey eserin başından beri olayları gözlemleyip, her şeyi tüm açıklığıyla bizlere aktarıyor. Köylü ve soylular arasındaki insan psikolojisini işliyor.
Tüm olumsuzluklara rağmen ilk defa mutlu sonla biten bi Dostoyevski romanı okudum. :)
Stepançikovo KöyüFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20193,707 okunma
SPOİLER !
(Foma Fomiç üst tabakanın hizmetinde uzun süre çalışan sıradan bir uşaktır,üst tabaka onu sürekli aşağlamıştır,hor görmüştür ve ezmiştir.
Albay ise saf denecek kadar iyi niyetli bir insandır,emeklidir,kendisine miras kalmış toprak sahibi olmuştur.
Bir gün Albay ile Foma Fomiç'in yolları kesişir,Foma Fomiç ise Albay'ın malikanesinde
