Öncelikle bu kitap çok okumak istediğim kitaplar arasındaydı ve ben hep geçiştirdim. Açıkçası okumaya çok korkuyordum sebebi ise bu kadar önemli, herkes tarafından bu kadar çok okunan, beğenilen bir kitabı acaba bende tam anlamıyla anlayabilecek miydim. Baya anlaşılır bir şekilde okumaya başladım ve nihayet bu muhteşem eseri bitirdim. Bitirdim ama bu ilkiydi fırsat buldukça arada tekrar alıp okuyacağım ve okumakta zevk alacağım bir kitap. Konu itibariyle olsun, Dostoyevski'nin dili olsun, kitabın içindeki onca kahramanın psikolojilerini okurlara mükemmel bir biçimde yansıtması olsun cidden çok değerli ve tekrar tekrar okunması gerekilen bir kitap benim için.
Konudan bahsetmek istemiyorum tadı kaçmasın diye. Kesinlikle okumayan herkese tavsiye ediyorum.
Beni etkileyen başka bir şeyden de bahsetmek istiyorum.
Kitabı okumaya başladığımda Dostoyevski'nin yaşamına bir göz atmıştım. Dostoyevski'nin bir harekete üye olduğu için tutuklanması. Onunla beraber yirmi bir kişinin idamı kararının alınması ama o zamanki Çar tarafından affedilmesi çok dikkatimi çekmişti. Okumayı bitirince de bir şey fark ettim eğer o idam gerçekleşseydi Suç ve Ceza gibi diğer eserlerinden mahrum kalabilirdik.
Kitabın bu yayınında Zülfü Livaneli'nin ön sözünde Suç ve Ceza üzerine dediği şu sözde ne demek istediğimi anlatmış:
" Suç ve Ceza yazılmasaydı bir yanımız eksik kalırdı."
Herkese iyi okumalar. Kitaplarla kalın. :)
