Her seferinde kendi kendine bir beklentisi olmadığını söylüyordu ama her yeni yıkım canını o kadar acıtıyordu ki, umudun hep orada olduğunu, kışkırtıcı bir şekilde bilinçaltında dalgalandığını anlıyordu.
...gerçekten ne istediğini, onu neyin mutlu edeceğini hiç düşünmeden sersem gibi, uyuşmuş gibi razı olmuştu ve işte şimdi yanlış hayata sıkışıp kalmıştı...