Suçumuz İnsan Olmak
Oktay AkbalOldest Suçumuz İnsan Olmak Reviews
You can find Oldest Suçumuz İnsan Olmak quotes, oldest Suçumuz İnsan Olmak book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.6Out of 10
Suçumuz insan olmak diyip tüm sorumluluğu üzerimizden atmanın ne kadar doğru ya da yanlış olduğu tartışılır ancak zaman zaman herkesin içine düştüğü/ düşebileceği bir boşluğa ışık tuttuğunu, benzer duyguları size yaşatacak/hissettirecek kadar sağlam betimlemelerin olduğunu düşündüğüm bir kitaptı. Gayet akıcı ve samimi anlatımı bizden/ içimizden biriymişcesine.
İlk baskısını 1957 yılında yapan "Suçumuz İnsan Olmak" romanı, 1958 yılında TDK Roman Ödülü'nü kazanmış.
.
Özünde, hayatı sıradanlaşmış ve Ankara'da bir bakanlıkta memurluk yapan evli ve iki çocuk babası Nuri Kayalı ile bir sabah işine giderken tesadüf eseri gördüğü ve yine kocasını sevmeyen ama saygı duyan genç ve güzel bir kadın olan Nedret arasındaki yakınlaşmayı anlatıyor eser.
.
Başkarakterimiz Nuri, monoton hayattan sıkılmış, eşinden beklediğini alamamış, mutsuz, işini pek sevmeyen bir karakter. Nedret'le tanıştıktan ve ona açıldıktan sonraki süreçte daha önceki hayatından tam tersi bir ruh haline bürünüyor. Eser, Nedret'le yakınlaşmalarının duygusal mı yoksa tensel mi olduğu sorusunu da alttan alta irdeliyor.
.
Hem Nuri'nin hem Nedret'in yaşadıkları hayatlarını değiştirme istekleri şu sözlerle son buluyor:
.
Bu, bir düş değildi. Bu, bir düş olmayan hayatı, yaşamayı sevmesi gerekliydi. Sevecekti. Benimseyecekti. Bu aşksız dünyaya alışacaktı. Hayat, zorla, ona kendine uygun bir biçim verecekti, kendine yakıştıracaktı. O da girecekti bu biçime. İnsandı sonunda. Suçu varsa buydu. Bu kadarcık bir şeydi. Hayatın üzerinde fazla düşünmeye gelmezdi. Hele büyütmeye hiç...
.
MERAKLISINA NOT: Eser 1986 yılında sinemaya uyarlanmış ve başrolünde Kadir İnanır oynamış.
.
İyi okumalar...
Suçumuz İnsan Olmak
Oktay Akbal , gazeteci ve yazar. Servet-i Fünun gazetesinde sekreterlik yaparak başladı bu iki mesleğe de. Hikaye, roman, anı, günlük, gezi, inceleme, deneme ve köşe yazısı olmak üzere birçok anlatım türünde eser verdi. Elliden fazla eser kaleme aldı ve bu eserler birçok ödüle layık görüldü. Ama en çok öykücülüğü ile tanındı.
Beyoğlu Festival
Türk yazarların kitaplarını okumayı seviyorum. Her romanda kendimle, çevremdekilerle, yaşanmışlıklarla bağlantı kurabiliyorum. “Suçumuz insan olmak” oktay ikbal’ den okuduğum ilk roman. Kısaca; hayatın sıradanlığı ve gençlik hayallerinin gerçekleşmemesi üzerine hayal kırıklığına uğrayan orta yaş insanları anlatmakta çoğunlukla.
Bununla beraber insanı mahkum, suçunu da insan olmak olarak değerlendirmek fazlaca pesimist bir yaklaşim.
Sorunun doğru tespit edildiği kesin. Neden veya nasıl sıradan bir yaşam sürülüyor? Bunun üstüne düşünmek gerekir bence.
Suçumuz İnsan Olmak...
Okurken âdeta ruhum dinlendi, türlü düşüncelerden arındı. Akıcı, sürükleyici bir anlatımı var. Fazlasıyla etkisinde bıraktı beni
İki farklı insan. Birbirini asla tanımayan insanların arasında bir bağ vardır ve o iki kişi o bağı öyle bir anda her iki ucundan sıkı sıkıya tutacaktır ki, bağın çözülmesi çok zor olacaktır.
İşte Nedret ve Nuri de tam olarak o bağın her iki ucundaydılar. Nedret yeşil önlüğünü takıp kocasına her gün yaptığı gibi kahvaltı hazırlıyordu. Mutfak penceresi açık ve perde hafif aralıktı. Nuri, yıllardır gidip geldiği geldiği yollarda ilk defa o gün kafasını kaldırıp Nedret'i açık penceresindeki aralıktan görmüştü. O andan sonra herşey değişmişti ikisi için de. Duyguları, sevgileri herşeyleriyle birbirlerine aitlerdi. Uzunca bir sürede öyle oldu ama artık daha fazla şeyler yaşamaları için evlenmeleri gerekiyordu. Evlenemezlerdi. Nedret yapamıyordu. Evliyken böyle bir ilişki yaşamak istemiyordu. Evet kocasını sevmiyordu kendisini sadece onun eşyası olarak görüyordu fakat ona çok bağlıydı. Bu saatten sonra boşanamazdı ondan. Nuri'nin de bakması gereken karısı ve iki çocuğu vardı. Boşansaydı ne olacaktı onlara? Üstelik Nedret istemiyordu artık o ne yapabilirdi ki... Yaşanması gereken herşey yaşanmıştı kendilerinin bir suçları yoktu ama bitmişti işte. Belki de tek suçları insan olmalarıydı?
Artık perdeler çekili ve yollar kapalıydı..