Damarlarımda akan kanı öfke ile zehirlemiş olsam da nefes almakta zorlanan sevginin de o kan da bulunduğunu biliyordum. İnsanın tabiatında sevginin kazanacağını biliyordum öyle olmalıydı elimde kalan tek dayanağım buydu.
Sigara dumanından sararmış tavana gözlerimi diktim. Bir ses bekliyordum, bir işaret... Bir belirti... Birinin kaba da olsa “Kendine gel!” diye bağırışını...