Sözler ve Alıntılar
OSMANLI'NIN İŞGALİ VE SULTAN VAHİDEDDİN
1920'de İstanbul'da toplanan son Osmanlı Meclis-i Meb'usânı, vatanın her ne şekilde olursa olsun müdafaa edileceğine dair meşhur Misak-ı Milli'yi kabul edince, İngilizler İstanbul'u resmen işgal ederek meclisi dağıttı. Mebusların bir kısmı tevkif edilip Malta'ya götürüldü; bir kısmının da Anadolu'ya geçerek Ankara'daki meclise girmesine göz yumuldu. Padişah, şahsını korumak için bırakılan 700 kişilik maiyyet-i seniyye kıt'asını Ayasofya etrafında mevzilendirip câmiye çan takmak isteyenlere ateş emrini verdi. 11 Mayıs 1920'de paraf edilen Sevr Muâhedesi'ni bütün baskılara rağmen imzalamadı. Böylece karşı devlet reisleri de imzalamadı ve anlaşma hükümsüz kaldı. Bu sebeple İngiltere, tahttan çekilme tehdidiyle Sevr'i imzalamayan Sultan'ı gözden çıkarttı. Bunun için İstanbul hükümetini mali cihetten sıkıntıya sokarak, Ankara'nın elini güçlendirdi. Malta'daki sürgünleri serbest bırakarak Ankara meclisine iştiraklerini sağladı. Bu arada dünyanın çeşitli beldelerinde yaşayan Müslümanlar, bilhassa Rusya ve Hindistan Müslümanları, halifeye olan hürmetleri sebebiyle Anadolu'daki mücâdele için aralarında külliyetli yardım toplayıp gönderiyordu. Fakat İngiltere, halifeliği kaldırarak Müslüman halkın yaşadığı sömürgelerindeki nüfuzunu kırabilmek için padişah aleyhine çalışmaktan geri kalmıyordu.
Sayfa 401Kitabı okudu
SULTAN VAHİDEDDİN'İN DEVLETİ İÇİN ÇABALARI
SULTAN VAHİDEDDİN'İN MUSTAFA KEMAL PAŞA'YI VAZİFELENDİRMESİ
Bu arada İngilizler, mütârekenin tatbikini yerinde teftiş etmek üzere Anadolu'ya bir müfettiş gönderilmesini istediler. Padişah bunu fırsat bilerek, İttihatçılarla arası açılmış bulunan ve kendisine gösterdiği sâdıkâne ve mültefit tavrıyla öne çıkan yâveri Mustafa Kemal Paşa'yı saraya
Sayfa 400Kitabı okudu
(Sultan Vahideddin) Tam tahta çıktığı sıralarda Cihan Harbi'nin korkunç neticeleri alınmak üzereydi. Kemal Paşa'nın ordu kumandanı olduğu Suriye Cephesi'nin çökmesi üzerine 30 Ekim 1918'de Mondros Mütârekesi imzalandı. Mağlubiyetin vesikası olan bu mütârekeyi imzalayan Rauf Bey (Orbay) ve diğer delegeler saraya arz-ı tazimat için geldiklerinde, padişah kendilerini kabul etmedi. Memleketi harbe sokan İttihatçı reisleri mütârekeden hemen sonra yurt dışına kaçtılar. Sultan Vahideddin'in elinde ancak düşmana teslim olmuş ve milletin sefâlet içine düştüğü bir ülkeyi idare etmek kaldı.
Sayfa 399Kitabı okudu
Saltanatın kaldırılması
Anadolu'dan zafer haberleri geliyordu. Muzaffer Ankara artık başka otoritenin altında haraket etmeye pek niyetli değildi...
Nihai zaferin kazanılmasından iki ay sonra Rıza Nur'un saltanatın kaldırılması hakkında Ankara'daki meclise verdiği kanun teklifi reddedildi. Bunun üzerine 1 Kasım 1922 günü Kemal Paşa, "Buradakiler bu oldu-bittiyi kabul ederse ne âlâ! Aksi taktirde bu iş yine olacak, ama ihtimal bazı kafalar kesilecektir," tehdit konuşmasını yapınca, muhalif mebuslar, "Biz hadiseyi başka zâviyeden mütâlaa ediyorduk, şimdi tenevvür ettik," dediler kanun sadece Lazistan Mebusu Ziya Hurşid'in muhalefetiyle kabul edildi(1926'da asılmıştır) Ankara'nın İstanbul'daki mümessili Re'fet Paşa, padişahı ziyaret ederek meclisin kararını bildirdi. Padişah," Saltanatsız hilafeti, ailemden kimsenin kabul etmeyeveğinden emin olabilirsiniz," cevabını verdi.
1 Kasım 1922 tarihinde saltanatın kaldırılmasıyla, 6 küsür asırlık bir devlet maziye gömülüyor, onun mirası üzerine yeni bir rejim kuruluyordu. Artık bir hükümdar bulunmadığına göre bu rejimin adı Cumhuriyer idi. O halde Cumhuriyet'in ilanı 29 Ekim deyil, 1 Kasım demektir...
Sayfa 402Kitabı okudu
SULTAN VAHİDEDDİN'İN VAFATI
1926 senesinde yağmurlu 15 Mayıs gecesi, ailesiyle sohbet ederken, “Yatsı namazını kılıp gelin; devam edelim,” dedi. Odaya tekrar geldiklerinde, kendisini oturduğu koltukta sekte-i kalbden vefat etmiş buldular. Koca bir imparatorluğun vârisi, üçyüz milyon Müslüman'ın halifesi, bu dünyanın sıkıntılarından kurtularak, Rabbine kavuşmuştu. Yastığı altında parasızlıktan alamadığı ilaç reçeteleri çıktı. İtalyan doktor gelip, rapor tuttu ve diplomatik sebeplerle otopsiye lüzum gördü. Ölüm sebebinin, kalbe giden bir damarın tıkanması olduğu anlaşıldı. Cenâze, bendegân tarafından techiz edildi. Bir tabut içinde evin avlusuna kondu. Duyanlar gelip, tabutun önünde ihtiram duruşu icra ettiler. Bunlar arasında Sultan Hamid'in ressamı İtalyan Fausto Zonaro ve kızları ile Lübnanlı Necib Melhame Paşa ve ailesi de vardı. Nice gibi yakın yerlerdeki hânedan efradından işitenler gelmişti. Fakat aile ne yapacağını bilemediği için, bunlar sonradan bahçede dikilmekten başka bir şey yapamadıklarını anlatarak yakınmışlardır.
Sayfa 418Kitabı okudu
SULTAN VAHİDEDDİN'E "MEMLEKET İŞGAL EDİLİRKEN İZLEDİ" DİYENLERE CEVABEN!!!
8 Şubat 1919 tarihinden itibaren düşman askerleri memleketi işgale başladı. Fiilen işgal altındaki İstanbul'dan vatanın kurtalamayacağını anlayan padişah, bir kısım yakınlarının, “Dünyaya karşı harp edilemez!” sözüne aldırmayarak Anadolu'da mukavemeti teşkilatlandırmak üzere bir kumandan göndermeyi kararlaştırdı. Sayısı az olan İttihatçı muhalifi üst rütbeli zâbitler buna dair teklifi özür dileyerek reddettiler. Bir ara kendisi Anadolu'ya geçmeyi düşündüyse de, İngilizlerin, “Eğer Anadolu'ya geçersen İstanbul'u Yunanlılara işgal ettirir, taş üstünde taş bırakmayız” tehdidi üzerine vazgeçti.
Sayfa 400Kitabı okudu
Şeyhülislâm Mustafa Sabri Efendi'nin dediği gibi,
“Padişah, o zaman için itimat ettiği yâveri M. Kemal vasıtasıyla İngilizlere bir oyun oynamak istemiş; ancak daha usta olan İngilizler, M. Kemal ile kendisine oyun oynamıştır.”
Sayfa 404Kitabı okudu