Dünya edebiyatında durum hikayeciliğinin öncü ismi olan ve pek çok hikayesinde mesleğinden ayrıntılar paylaşan Doktor Çehov, hekimliği bırakmasını nasihat eden arkadaşına şöyle söyler: "Doktorluk benim eşim, edebiyat metresim." Doktorluğu da yazarlığı da bırakamaz. Asla iyi bir yazar olduğunu düşünmez. Oysa Maksim Gorki onun için, "Sanırım Çehov'la karşılaşan herkes, kendisi gibi doğal ve içten olmak isterdi. Yalın ve içten olan herkesi sevdi ve bunu öğretti."
*
Yalın ve içten olmak isteyen, yazmaya adanmış her kalemin satırlarından ders alacağı Anton Çehov, ayrı bir ilgiyle okuduğum Rus edebiyatına daha fazla bağlanmam için güçlü bir neden. Süs Köpekli Leydi başlıklı Çehov hikayelerinden seçkiler içeren kitapta bilhassa sevdiğim hikayeler, Kara Keşiş, Köylüler ve Bir Doktorluk Vakası oldu. Kara Keşiş hikayesinin Tolstoy'un da en sevdiği Çehov hikayesi olduğunu bilmek ayrıca mutlu etti beni. Entelektüel insanların bu dünyada kendilerini anlayacak birilerini bulamadığında ve belki de egolarının bir yansıması olarak kendilerini KURTARICI olarak düşünmeleri, bunu ilan edecek ilahi bir varlıkla ilişki kurduklarını zannetmelerinin dramatik bir özeti Kara Keşiş.
"Seçilmişlerden biri olmak, ezeli ve ebedi hakikate hizmet etmek, aksi takdirde beşeriyeti olması gerekenden birkaç bin yıllık bir cefa, günah ve ıstıraptan kurtaracakların arasında yer almak, her şeyi -gençlik, kuvvet, sağlık- inancı uğrunda feda etmek -genelin iyiliği için ölmeye hazır olmak- ne yüce, ne kıvançlı bir kaderdi!"
