ummanlara açılayım derken
kuru bir nehir kıyısında son buldu yolum azgın sulara bakarak soldu alın çizgilerim içimin kıyılarına vuran yeni cesetler buldum.
her birimiz sıkılgan birer coğrafyada dalgınca, yazgı denen danteli işlerken elinde çıngıraklı tokmağıyla zaman gelir postacı gibi iki kez çalar kapımızı, şaşırmayız, sadece ölmeye üşeniriz.