T.A.Z: Geçici Otonom Bölge,Ontolojik Anarşi,Şiirsel Terörizm
Peter Lamborn WilsonT.A.Z: Geçici Otonom Bölge,Ontolojik Anarşi,Şiirsel Terörizm Sözleri ve Alıntıları
T.A.Z: Geçici Otonom Bölge,Ontolojik Anarşi,Şiirsel Terörizm sözleri ve alıntılarını, T.A.Z: Geçici Otonom Bölge,Ontolojik Anarşi,Şiirsel Terörizm kitap alıntılarını, T.A.Z: Geçici Otonom Bölge,Ontolojik Anarşi,Şiirsel Terörizm en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Oluş diye bir şey yok, ne de devrim, mücadele ya da yol; halihazırda sen kendi teninin şahısın - çiğnenmesi mümkün olmayan özgürlüğün tamamlanmak için yalnızca diğer şahların sevgisini bekliyor: bir rüya politikası, göğün maviliği kadar ivedi.
Sayfa 7Kitabı okudu
Bir alamet peşinde anadan üryan kalın.
Acayip danslar etmek gece boyu açık bilgisayar bankacılığı lobilerinde. Yetkisiz havai fişek gösterileri. Devlet Parkları’na yayılmış tuhaf yabancı yapıntılar olarak toprak-sanatı, yeryüzü-eserleri. Evlere kanunsuz olarak girin ama hırsızlık yapmak yerine Şiirsel-Terörist nesneler bırakın. Birilerini kaçırın ve onları mutlu edin
Ben “hayatta kalmak”tan bahsetmiyorum – ben sırf hayatta kalmakla ilgilenmiyorum. Ben serpilip gelişmek istiyorum.
Okulunuzda ya da iş yerinizde tembellik ve manevi güzellik ihtiyacınızın karşılanmadığı iddiasıyla grev örgütleyin.
tüm yasa ve otorite biçimlerine Kaos adına karşı çıkıyoruz
Dilin kazanılmasının altında Eros’un imzası vardır – tüm iletişim esasen erotiktir, tüm ilişkiler erotiktir. İbn Sina ve Dante yıldızları ve gezegenleri yörüngelerinde devindiren şeyin aşk olduğunu söyler – hem Rig Veda hem de Hesiodos’un Theogoni’si Kaos’tan sonra ilk doğan tanrının Aşk olduğunu öne sürer. Eğilimler, yakınlıklar, estetik algılar, güzel yaratımlar, şenlik – Biricik’in en değerli sahipliklerinin hepsi de Benliğin ve Öteki’nin Arzu’nun takımyıldızındaki kavuşmalarından doğar.
Java’da bulunduğu yıllarda henüz Vahabilerin katı sünnetçi geleneği İslam coğrafyasını büsbütün ele geçirmemiştir. Hakim Bey, Pasifik adalarının balta girmemiş ormanlarında davullarla yapılan namaz çağrısı da dahil olmak üzere – çünkü çıplak insan sesi çöl içindir, ormanda tam-tamlar daha makbul sayılır – İslam uygulamasının çok sesliliğine pek çok farklı örnekle şahit olur. Bugünse maalesef tüm dünyada minareler teknolojinin çirkin hoparlörleriyle süslenmiştir ve eski bir dostun bir mantar sabahında şaşkın bakışlarla ne diyeceğini bilemeyen bir ihvana söylediği gibi “o cızırtılı teçhizatın içerisinde hoca efendi değil, şeytan konuşuyor” ihtimali de hiç yabana atılır gibi değildir.
Bir yaşam edinin, yaşam tarzı değil.
Büyük iktidar yapıları ve söylemleri içinde boğulan gündelik hayatta, öz-iktidar yahut “muktedir nefs” yahut “hür kral” olarak anarşistin varlığına işaret eder: çocuk oyunlarında, bir ayaklanmada, bir partide, bir işgal evinde, bir yemek kolektifinde, şehrin sokaklarını avare dolaşırken ve neo-göçebe cemaatlerin özgün buluşmalarında. Anarşi, doğrudan ve dolaysız bir hayatın tecellisidir; yol olmayan bir yol, geçitsiz bir geçit. Ve kimilerinin yaşam tarzı anarşizmi ithamlarına rağmen Bey’in çağrısı gayet açıktır: Bir yaşam edinin, yaşam tarzı değil.
Şuracıkta seni öpecek olsaydım buna terör eylemi derlerdi!
Olası son amel bizleri bağlayan görünmez altın bir sicim olan algının kendisini tanımlayandır: adliye koridorlarında gayrı-meşru bir dans. Şuracıkta seni öpecek olsaydım buna terör eylemi derlerdi – öyleyse altıpatlarlarımızı yatağımıza alalım ve bir vaveylayla kaos tadının mesajını kutlayan sarhoş haydutlar gibi gece yarısı şehri uyandıralım.